اندازه‌گیری مقاومت الکترود زمین به روش الکترودمرجع

این روش تست مقاومت الکترود زمین مبتنی بر این قاعده است که اساس اندازه‌گیری را بر مبنای یک الکترود که دارای مقدار مقاومت معلوم است،تعیین می‌کند.

در برخی پروژه های مسکونی یا صنعتی بنا به شرایط محیط،ممکن است که الکترود زمین موجود را بخاطر محدودیت های محلی نتوانیم اندازه‌گیری کنیم،به بیان واضح تر اینکه محدودیت در کوبیدن میله های ولتاژ یا جریان داشته باشیم یا این که اسکلت فلزی ساختمان در دسترس نباشد که مثلا روش ارت مرده یا تزریق جریان و یا دیگر روشهای اندازه‌گیری مقاومت الکترود زمین را انجام دهیم و از طرفی یک الکترود زمین «الکترود B» با فاصله ای در مجموعه وجود دارد که امکان اندازه گیری مقاومت آن الکترود نسبت به جرم کلی زمین وجود دارد.جهت انجام آزمایش مطابق دستور زیر عمل می‌کنیم:

مقدار مقاومت الکترود دور دست «الکترود B»که امکان اندازه گیری برای آن به یکی از روشها وجود دارد را به صورت زیر آزمایش می‌کنیم:

1) الکترود زمین «الکترود B»از مابقی سیستم به طور کامل جدا و ایزوله شود.این مطلب در سیستمهای توزیع نیروی برق شبکه عمومی که اغلب به صورتTNC-S اجرا می‌شود باید اجرا شود و چون سیم خنثی (نول) در محل تحویل سرویس هر مصرف کننده به الکترود زمین وصل می‌شود و درصورت باز نکردن این سیم از شبکه عمومی ، مقاومت معادل موازی شده مصرف کننده های دیگر که به شبکه زمین متصل شده اند در نتیجه تست اعمال می‌شود که نتیجه واقعی نیست .

2)میل جریان دستگاه تست الکترود زمین در فاصله مناسبی از الکترود زمین «الکترود B» کوبیده شود.

3)میل ولتاژ در فاصله ای برابر با 62% فاصله بین الکترود زمین و میل جریان نسبت الکترود زمین «الکترودB» کوبیده شود.

4)مقدار نشان داده شده توسط دستگاه ارت سنج خوانده و ثبت شود.

5)برای بررسی صحت مقدار قرائت شده در گام قبلی، هنگام تست الکترود زمین، میل ولتاژ یکبار در فاصله52% و بار دیگر در فاصله 72% کوبیده شود و دو عدد دیگر خوانده شود . چنانچه هر دو مقدار به دست آمده در این آزمون ها نسبت به مقدار خوانده شده در فاصله 62% بیش از 5% تفاوت نداشته باشد ، آنگاه مقاومت اندازه‌گیری شده در فاصله 62% به عنوان مقدار مقاومت الکترود زمین منظور می گردد و در غیر این صورت میل جریان باید در فاصله دورتر نسبت به حالت قبل جابه جا شده و گام های 3 و 4 تکرار شود.

سپس توسط یک هادی که مقدار مقاومت دقیق آن را می‌دانیم، یا به روش صفر کردن مقدار مقاومت هادی اتصال زمین که در برخی دستگاه ها وجود دارد،مقدار مقاومت هادی اتصال بین دو الکترود «الکترود A» و «الکترود B»را صفر کرده یا از روش چهار pin استفاده کرده و مقدار مقاومت بین دو الکترود مرجع «الکترود B»و الکترود تحت آزمون «الکترود A»را اندازه‌گیری کرده و عدد بدست آمده را ثبت می‌کنیم.سپس مقدار مقاومت الکترود مرجع «الکترود B» را از مقدار مقاومت بین دو الکترود بدست آمده «آزمون دوم»کسر کرده و نتیجه بدست آمده را می‌توان به عنوان مقدار تقریبی «بسیار نزدیک» به مقدار واقعی الکترود تحت آزمون معرفی و ثبت کرد.